In 1863 wordt in Halfweg de eerste suikerfabriek geopend. Na enkele jaren sluit deze suikerfabriek de deuren, waarop niet veel later de N.V. Suikerfabriek Holland er zich vestigt. Het Gemeenlandshuis Swanenburg fungeerde als de fabriek, naast een oud sluizencomplex dat de verbinding vormde tussen het boezemwater van Rijnland en het IJ.

In 1919 wordt de Suikerfabriek Holland ondergebracht bij de Centrale Suiker Maatschappij. Zo ontstaat de naam CSM-terrein. De onderneming was een fusie tussen de NV Wester Suikerraffinaderij, NV “Hollandia”, de ASMij, en CV Van Loon & Co. De fusie omvatte de 17 particuliere suikerfabrieken die nog over waren van de 28 die in 1910 nog bestonden.

Vanaf het midden van de jaren zeventig van de 20e eeuw is het bedrijf uitgegroeid tot een groot concern. De suikeractiviteiten gingen geleidelijk een steeds kleiner aandeel krijgen in het totale bedrijf. Hierdoor, en door schaalvergroting van de suikerfabrieken, wordt het aantal suikerfabrieken steeds kleiner. Zo komt er ook een einde aan de fabriek in Halfweg.

Met de sluiting van de suikerfabriek in 1992 is ongeveer 110.000 m² grondoppervlak vrijgekomen voor herbestemming. In 2000 werd het terrein verkocht aan een projectontwikkelaar.

SugarCity is als gebied historisch waardevol en geldt als industrieel erfgoed. Twee bijzondere objecten zijn het Gemeenlandshuis Swanenburg (1645), de eerste bebouwing van Halfweg, en het gegroeide fabriekscomplex. Opmerkelijk is dat het Gemeenlandshuis Swanenburg, ontworpen door Pieter Post, tot 1950 deel uitmaakte van het productieproces: de verdampingsketels stonden hier opgesteld. In 2007 is SugarCity opgenomen in de HollandRoute van de Europese Route van het Industrieel Erfgoed (ERIH)[